Genesis P-Orridge (1950-2020)

Wejrzę, że od bardzo wczesnych czasów plemiennych zachodzi nieskończony proces, poprzez osady, miasta i industrializację aż do czasów współczesnych. Najzywam to procesem kontrolnym egzystującym niezależnie od wszelkich jednostek. Proces kontrolny może być sterowany przez niemal każdą, konkretną grupę interesów, w dowolnym okresie historycznym. Proces ten nie posiada stron, ani moralności, żadnych zobowiązań, ani charakteru, jak również żadnego sensu konieczności. Proces kontrolny jest zawsze obecny.

– Genesis P.-Orridge, Esoterrorist –

 

Genesis P-Orridge urodził się jako Neil Andrew Megson 22. 02. 1950 w Manchesterze, mieście słynącym z przemysłu ciężkiego. W 1968 Genesis zdał egzamin na Uniwersytet Hull, gdzie studiował administrację społeczną, ekonomię i filozofię. W tym samym mniej więcej czasie po raz pierwszy zafascynował się twórczością pisarską i filmową, a także praktykami życiowymi, Beat Generation.

W tymże okresie po raz pierwszy debiutował też ze swoją poezją na łamach poczytnych periodyków brytyjskich odnosząc tak wielki sukces, że w literackim dodatku do The Times nazwano go nawet „najbardziej obiecującym młodym poetą w Wielkiej Brytanii”. Będąc także na studiach, Genesis rozpoczął wydawanie undergroundowego magazynu o nazwie Worm.

Magazyn ten, zaangażowany w szerzenie wolności słowa – jeśli wierzyć samemu jej autorowi – stał się także początkiem długoletniego procesu „niszczenia cywilizacji” oraz kłopotów Genesisa z cenzurą i opinią publiczną, które towarzyszą mu nieprzerwanie do dnia dzisiejszego.

W 1969 Genesis związał się w Islington (północny Londyn) z grupą multi-kineti-medialnych performerów znanych jako Transmedia Explorations. To właśnie tam napotkał po raz pierwszy legendę zaangażowanej awangardy, sztuki homoseksualnej i okultyzmu, Dereka Jarmana – twórcę takich filmów, jak The Last of England czy Jubilee.

Transmedia Explorations utworzyły niedługo później komunę, która przestrzegała ścisłego stosowania pewnych przepisów, mających pomagać w łamaniu uwarunkowań społecznych, do czego miało prowadzić przejęcie steru władzy przez wewnętrzną wolę.

Nacisk kładziono na przypadkowość wykonywania wszelkich działań tak, aby pozbawić je rutyny. Koncept ten był realizowany dzięki nieregularnemu sypianiu, jedzeniu i zmianie innych odruchów warunkowych. W twórczości Genesisa wpływ tych poczynań pozostaje widoczny niemal na każdym kroku, łącznie z ostateczną zmianą tożsamości fizyczno-seksualnej (co jest przez niego samego interpretowane w formie sztuki).

W 1969 Genesis założył w Shrewsbury legendarny projekt performerski C.O.U.M. Transmissions, którego godłem stał się ejakulujący penis, a głównym mottem: „Gwarantujemy niezadowolenie!”. Twórczość C.O.U.M. to ponad 200 występów performerskich, instalacji, prac video oraz akcji ulicznych na festiwalach sztuki i w galeriach na całym świecie. Nigdy wcześniej w historii performance’u nikt nie posunął się tak daleko w przekraczaniu uwarunkowań fizycznych i społecznych.

Znana jest anegdotka, kiedy COUM goszczące z występem w jednej z amerykańskich galerii doprowadzili do mdłości tak odważnego performera, jakim był Chris Burden (słynący z akcji ukrzyżowania na masce samochodu), który stwierdził, że to co widzi jest tak obrzydliwe, iż nie można tego nazwać sztuką! Projekt przeszedł do historii we wrześniu 1976 roku wraz z ostatnim, kontrowersyjnym występem o nazwie: „Prostitution”, który odbył się w Galerii I.C.A., w Londynie.

Był to pierwszy przypadek w historii kultury alternatywnej, kiedy masowa publiczność doświadczyła siły punk rocka i kultury industrialnej bezpośrednio. Wydarzenie spowodowało taki rozgłos (miejsce wystawy zostało zajęte przez samą Królową Elżbietę II), że dyskusje na jego temat toczyły się we wszystkich brytyjskich gazetach (które obdarzyły przy tej okazji Genesisa etykietką „tamponowego człowieka”), w telewizyjnych tok szołach, a także na obradach i spotkaniach Parlamentu Brytyjskiego!

W międzyczasie rozpoczął się długi mariaż Genesisa ze sztuką listu/korespondencji. Został on regularnym dostarczycielem treści dla podróżnej wystawy „Fluxshoe”, która stała się potem niezwykle wpływowa w świecie sztuki – prace z tego okresu zostały wystawione w formie retrospektywy, w londyńskiej Tate Galery, w 1994.

W 1973 Genesis spotyka po raz pierwszy legendarnego bitnika, kultowego pisarza, byłego narkomana i malarza, Williama S. Burroughsa, którego prace mają wielki wpływ na jego własną twórczość, szczególnie zaś koncept „cut-up”, wykorzystywany przez niego w pracach artystycznych i eksperymentach okultystycznych.

W późniejszym czasie będzie on pomagał przy organizacji retrospektywnego festiwalu sztuki, poświęconego Burroughsowi/Gysinowi o nazwie „The Final Academy” w Londynie, w październiku 1982. Będzie on także współprodukował album Nothing Here Now but the Recordings, składający się z wczesnych odczytów Burroughsa, wydany przez Industrial Records w 1980.

Rozwijając swoją sztukę pisarską, Genesis zaczyna regularnie pisać do takich pism, jak Art & Artist, Studio International i Flash Art. Staje się także współwydawcą katalogu Contemporary Artists, sporego woluminu dostarczającego informacji/odnośników na temat sztuki współczesnej. W 1975 zakłada Throbbing Gristle, kultową grupę industrialną, mającą wpłynąć swoją twórczością na wielkie rzesze następnych pokoleń twórców muzycznych tj. Ministry, Godflesh, Laibach czy Merzbow.

Grupa ta została utworzona symultanicznie z rozpadem C.O.U.M. Transmissions i faktycznie wykonała ona swój pierwszy koncert na pamiętnej, ostatniej wystawie COUM. Throbbing Gristle wydaje swoje pierwsze płyty w założonej przez siebie wytwórni Industrial Records, a Genesis przechodzi do historii sztuki jako twórca terminu MUZYKA INDUSTRIALNA, który zakłada niszczenie tożsamości człowieka kultury Zachodu poprzez ukazywanie jej w krzywym zwierciadle, porażającego brudem i mrokiem show o właściwościach synestezyjnych – mających wpływ na wiele zmysłów jednocześnie (podstawę dzisiejszego montażu telewizyjnego). Koncepcje industrialne Genesisa są dzisiaj bezlitośnie eksploatowanego przez masy pop odtwórców tj. Marilyn Mason lub NIN.

W 1976 Genesis poznaje w Paryżu kolejną legendę Beat Generation, Briona Gysina, z którym będzie się przyjaźnił i współpracował, aż do jego śmierci w 1986. W 1981 tworzy wraz z Alexem Fergussonem na terenie dzielnicy Hackney, w północnym Londynie, swoje kolejne wielkie, transmedialne/muzyczne i performerskie przedsięwzięcie – grupę Psychic TV. Grupa staje się prekursorem acid house (a ogólnie rzecz biorąc, techno) oraz imprez rave w Wielkiej Brytanii i na całym świecie.

Dla wydawania swoich eksperymentalnych projektów Genesis zakłada wytwórnię Temple Records. Label ten – oficjalnie rozwiązany w 1999 i ponownie reaktywowany w 2003 – wypuścił jak do tej pory ponad 70 albumów (ostatni w 2004)  i dostał się do Księgi Rekordów Guinnessa za wypuszczenie 23 albumów w ciągu roku!

Razem z grupą PTV Genesis staje na czele 10 letniego projektu okultystyczno-artystycznego, kontrkulturowej organizacji, znanej jako Świątynia Psychicznej Młodzieży (T.O.P.Y.), której celem staje się łamanie automatyzmu ludzkich zachowań, walka o wolność wewnętrzną i transgresja duchowa.

Inspiracją dla rytuałów i działań T.O.P.Y. są przede wszystkim prace i eksperymenty angielskich okultystów tj. Aleister Crowley (twórca sytemu magiczno-okultystycznego nazwanego przez niego samego Thelemą) czy Austin Osman Spare (twórca magii chaosu). Niehierarchiczna sieć komunikacyjna stworzona przez T.O.P.Y. zamknęła się w ciągu dziesięciu lat działalności na poziomie około 10.000 członków.

W 1992 roku, na skutek absurdalnych oskarżeń o dopuszczenie się rytualnego mordu na dziecku, co miało zostać utrwalone na jednym z teledysków PTV, wyreżyserowanym przez Dereka Jarmana, Genesis – przebywający wówczas z misją charytatywną w Nepalu – zostaje zmuszony do opuszczenia granic Wielkiej Brytanii na stałe pod groźbą surowego wyroku sądowego.

Będąc banitą tak, jak wcześniej przed nim np. Aleister Crowley, Genesis osiedla się w Stanach Zjednoczonych, by przez pewien czas zamieszkiwać w posiadłości Timothy Leary’ego, z którym zawiązuje owocną współpracę przy tworzeniu serii performance’ów i wystąpień w USA z kultową, psychedeliczną wizualizacją na czele How To Operate Your Brain.

W 1998 Genesis tworzy nowy projekt muzyczno-poetycki wraz z Bryinem Dallem (czy Lorettą Doll) i Larrym Thrasherem (kalifem zakonu magiczno-okultystycznego Ordo Templi Orientis) o nazwie Thee Majesty. W 2003 Genesis zmienia swoje imię na Genesis Breyer P-Orridge i zaczyna serię działań/performance’ów Breaking Sex, których motorem jest także jego/jej partnerka, Lady J. Breyer P-Orridge.

Projekt zakładał reunifikację i powtórne powiązanie mężczyzny i kobiety, aby nadać mu stan doskonałego hermafrodytyzmu. Łączy się to z operacjami plastycznymi, które rozmywają granicę pomiędzy płcią i zbliżają je do siebie fizycznie. Na przykład, para przeszła operację wszczepienia implantów piersi w związku z dniem Św. Walentego i 10-letnią rocznicą trwania swojego związku, który jednak rozpadł się w 2008.

Długoletnia twórczość Genesisa P.-Orridge’a pozostaje przykładem bezkompromisowego poświęcenia się ideałom wolności absolutnej w świecie sterowanym przez kody władzy, nie pozwalające jednostce na swobodne realizowanie swojej auto ekspresji.

Konsekwentna realizacja indywidualnej ścieżki duchowej i osiąganie wyznaczonych przez siebie priorytetów jest przykładem mocy jednostki wyzwolonej z ograniczeń kulturowych i społecznych, krępujących zwykle ruchy zmierzające ku wszelkiej prawdziwej transgresji.

Poprzez wyzwalanie prawdziwych pragnień z mroków podświadomości i konfrontowanie ich z lustrem życia, Genesis pokazywał nam nasze prawdziwe możliwości na drodze mentalnej rewolucji i alchemicznego Wielkiego Dzieła.

Obiekt westchnień i wielki guru kontrkultury był przez długi czas jedną z niewielu jednostek tak wyraźnie pokazujących w swoich dziełach znaczenie i efektywność każdego pojedynczego działania, które zgodne jest całkowicie z prawdziwą wolą jednostki. Genesis P-Orridge zmarł 14 marca 2020 na białaczkę w Nowym Jorku.

Conradino Beb

 

Polecane Stronki:

Sklep Genesisa P-Orridge’a