W 1979 Autobahn, pionierski album Kraftwerk, był już wczorajszym njusem, ale szefostwo EMI miało na oku nowe medium, które „miało” zrewolucjonizować świat muzyki i filmu – LaserDisc. Cyfrowy nośnik wydawał się idealnym towarzyszem dla zrobotyzowanej utopii, wyłaniającej się z twórczości Kraftwerk i dobrą okazją dla odświeżenia wizerunku czterech Niemców, którzy rok wcześniej wydali synth popową płytę Die Mensch–Maschine.
Planowany LaserDisc miała promować animacja wyprodukowana przez węgierskiego animatora Johna Halasa (tego samego, który wyreżyserował Folwark zwierzęcy w 1954) i zlecona do wykonania brytyjskiemu artyście Rogerowi Mainwoodowi, który właśnie ukończył londyńską Royal College of Art Film and Television School.
Mainwood odrzucił bezpośrednią interpretację kawałka i zamiast autostrady postanowił stworzyć historię wyalienowanego kosmity-człowieka-cyborga podróżującego przez pop psychedeliczne, futurystyczne pejzaże w stylu Petera Marxa.
Artysta nigdy nie spotkał Kraftwerk, zespół nie miał żadnego wpływu na treść animacji, a sam LaserDisc nigdy nie doszedł do skutku. Ostatecznie, film ukazał się na rzadkiej dzisiaj taśmie VHS razem z dwoma innymi szortami: Flying Free i Dilemma.
Jak stwierdził po latach Mainwood w wywiadzie dla DJ Food: Była to prawdopodobnie dobra rzecz, bo w innym wypadku mógłbym próbować stworzyć coś, co apelowałoby do ich gustów zamiast wykorzystywać moje własne pomysły. Być może Kraftwerk chcieliby czegoś bardziej mechanicznego i uporządkowanego od mojego świata psychedelicznej fantazji.
Potwierdzam, że są tu hołdy dla wielu innych animacji, dla Żółtej łodzi podwodnej czy filmów Iana Emesa, w szczególności Francuskiego okna, animacji z muzyką Pink Floydów. Żadna z tych dwóch nie znalazłaby się pewnie na liście ulubionych filmów zespołu.
magivanga.com 