Na skutek wypadku samochodowego w Cerveteri niedaleko Rzymu zmarł znany włoski aktor Giuliano Gemma. Symbol filmów peplum, spaghetti westernu i komedii został szybko przetransportowany do szpitala w Civitavecchia, ale jego stan był krytyczny i artysta zmarł niedługo później.
W chwili śmierci Giuliano Gemma miał 75 lat. Wśród jego najbardziej znanych filmów znajdują się takie perełki, jak: Lampart (1963), Dziurawy dolar (1965), Pistolet dla Ringa (1965), Powrót Ringa (1965), Arizona Colt (1966), Za kilka dolarów ponownie (1966) oraz Milość bywa zbrodnią (1974). Aktor zamieszkiwał na stałe w Cerveteri i był żonaty z dziennikarką Rai Babą Richerme. Osierocił dwie córki z poprzedniego malżeństwa: Giulianę i Verę (tą drugą również aktorkę).
Gemma zaczął karierę filmową w bardzo wczesnym wieku, początkowo imając się zajęcia kaskadera, a jako aktor został po raz pierwszy zatrudniony przez Dina Risiego do filmu Wenecja, księżyc i ty (1959). Jego powodzenie zapewniło mu wejście na międzynarodową scenę, gdyż Gemma został dostrzeżony przez Williama Wylera i obsadzony w roli centuriona w Ben Hurze (1959). Stąd aktor dostał się pod skrzydła Duccia Tessariego, który skorzystał z jego talentu przy kręceniu klasyka peplum: Przybycie Tytanow (1962). Film okazał się wielkim sukcesem komercyjnym.
Artysta niedługo później pojawił się w Lamparcie Luchina Viscontiego, by w końcu stać się bohaterem krótkiej, ale bardzo udanej serii spaghetti westernów w reżyserii Duccia Tessariego, której bohaterem był rewolwerowiec o imieniu Ringo lub Montgomery Brown. Gemma w krótkim czasie stał się symbolem włoskiej szkoły westernu obok Franca Nera, ale po wyczerpaniu się jego możliwości przerzucił się na inne, czasem bardzo ambitne produkcje tj. Pustynia Tatarów (1976), za którą otrzymał nawet nagrodę Davida di Donatello przyznawaną przez L’accademia del Cinema Italiano (ACI).
W latach ’80 Gemma pojawił się w Ciemnościach (1982) – ostatnim dobrym giallo Daria Argenta jako detektyw Germani oraz jako Nardoni w obsypanym nagrodami Miejmy nadzieję, że to będzie córka (1986), by ze względu na kryzys włoskiego kina przerzucić się wkrótce niemal wyłącznie na produkcje telewizyjne. Artysta został uhonorowany w 2008 włoskim Złotym Globem i Srebrną Wstęgę, a także Nagrodą Vittoria De Siki. Inny włoski aktor Alessandro Gassman nazwał go po śmierci „osobą szczodrą i hojną” na Twitterze.
źródło: La Repubblica
magivanga.com 
Jeszcze gdzieś przeczytałem, że za rolę w „Żelaznym prefekcie” (1977) dostał nagrodę aktorską w Karlowych Warach, ale niestety trudno ten film dziś zdobyć. Pamiętam, że kiedyś, chyba na TVP Kultura, można było obejrzeć „Pustynię Tatarów”, ale niestety nie obejrzałem wtedy całego filmu, tylko kilka fragmentów. W „Lamparcie” miał chyba tylko epizodzik (oglądanie fresków w pałacu), ale za role w „Przybyciu Tytanów” i „Powrocie Ringa” zawsze będę go pamiętał. No i jeszcze kapitalnie wypadł w dwóch filmach o markizie Angelice. No a skoro jego ambitne filmy trudno zdobyć to na weekend zaplanowałem podwójny seans westernowy „I giorni dell’ira” (1967) i „California” (1977).
RIP
PolubieniePolubienie
A Kapitan Morgan Simply pożeglował tu i tam i dorwał owego , Il Prefetto di Ferro’ , oraz jego kwestie w narzeczu Francisa Drake’a. Wlecze go teraz do do bazy w Maracaibo, gdzie spożyty zostanie. A za drugie danie posłuży ‚ Il Prezzo del Pottere’ Tonino Valeriego – polityczny spaghetti western inspirowany zabójstwem JFK.
Gdyby Gemma nie zginął, pewnie bym tych filmów nie obejrzał.
RIP
Warto wspomniec, że od lat zmarły był też cenionym rzeżbiarzem.
PolubieniePolubienie
Ze znanych postaci, tego samego dnia zmarł też Tom Clancy (66) – mistrz political – i techno-thrillera, wielokrotnie ekranizowany ( ‚ Polowanie na Czerwony Pażdziernik’ ‚Suma Wszystkich Strachów’ ‚ Patriota’ )
RIP
PolubieniePolubienie