Najstarsza zachowana para spodni na świecie została uszyta ręcznie 3 tys. lat temu. Wyposażono w nie tajemniczego jeźdźca, którego doskonale zachowane ciało zostało odkryte w 2014 w północno-wschodnich Chinach przez chińskich, niemieckich i amerykańskich archeologów.
W raporcie z wykopalisk, opublikowanym w Quaternary International, archeolodzy stwierdzili iż znalezisko potwierdza zasadniczą tezę, iż spodnie zostały spopularyzowane dopiero wraz z jeździectwem. Faktycznie, poruszający się głównie pieszo lub na rydwanach mieszkańcy Eurazji bardzo długo ubierali się raczej w tuniki, togi, nogawice czy przepaski biodrowe – w te dwie ostatnie ubrany był np. słynny Ötzi odnaleziony w 1991 w południowym Tyrolu.
Wynalezienie jeździectwa datuje się przy tym obecnie na 2000-1,500 lat p.n.e., głównie na podstawie analiz zooarcheologicznych szczęk końskich i kości nosowych, które są inne w przypadku aktywnego ujeżdzania zwierząt. Obydwie technologie rozpowszechniły się początkowo na stepach Eurazji wśród zamieszkujących ten rozległy obszar starożytnych pasterzy prowadzących koczowniczy tryb życia, z którymi 3-4 tys. lat temu zetknęły się po raz pierwszy pół-osiadłe ludy Indo-Europejskie.
Wśród nich byli również tajemniczy Tocharianie, zamieszkujący do IX w. n.e. północną i południową Nieckę Tarimską, do których najprawdopodobniej należał również mężczyzna pogrzebany w wełnianych spodniach, będących przedmiotem fascynującego dokumentu archeologicznego wyprodukowanego przez Berliński Instytut Archeologiczny.
Film dokumentuje analizę laboratoryjną przepięknie zdobionej pary odzieży, oraz jej sukcesywną rekonstrukcję przez zespół specjalistów od starożytnego tkactwa i dizajnerów mody w procesie odwrotnej inżynierii, który obarczony wieloma problemami takimi jak brak gatunku owiec wykorzystywanego przez starożytnych tkaczy, czy zapomniane know-how, prowadzi nas w końcu do upragnionego celu, czyli odkrycia jak starożytne odzienie prezentuje się na współczesnym modelu.
Dokument dostarcza również masę informacji nt. technologii używanych do analizy materialnych obiektów przez współczesnych archeologów, oraz stylu życia społeczności, które pośredniczyły w handlu pomiędzy mieszkańcami Azji i Europy zanim w ogóle powstał Jedwabny Szlak, a o których wiemy tak naprawdę wciąż bardzo niewiele.
magivanga.com 