NPK to akronim wyrażający trzy podstawowe związki chemiczne potrzebne do prawidłowego rozwoju roślin: (N) azot, (P) fosfor, (K) potas. I nawet jeśli wydaje się to dość proste, wielu growerów ma problem ze zrozumieniem zawartości NPK swojego podłoża czy butelki nawozu, a dawkowanie jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości produktu.
Zrozumienie funkcji NPK to absolutna podstawa uprawy każdej rośliny, pomidorów, ziemniaków, kapusty, fasolki, a także konopi. Zanim więc wrzucimy nasiono do ziemi, warto sprawdzić ile mamy w niej „dobra”.
Na etykiecie podłoża do uprawy lub nawozu możemy np. przeczytać, że NPK danego produktu wynosi 1-2-1 albo 10-15-20, co oznacza iż takie jest stężenie procentowe tych trzech składników.
W pierwszym przypadku mamy więc 1% azotu, 2% fosforu i 1% potasu, a w drugim 10% azotu, 15% fosforu i 20% procent potasu. Czym jest reszta? To woda, związki węgla, chelaty i materia organiczna.
Funkcja NPK w uprawie konopi
Wszystkie trzy związki są kluczowe dla prawidłowego wzrostu konopi. Jednak roślina potrzebuje różnych proporcji NPK w różnych stadiach rozwoju, co nie jest wcale takie łatwe do ustalenia, więc wymagana jest praktyka oraz szeroko zakrojony risercz botaniczny i biochemiczny.
Azot (N) jest najbardziej mobilnym związkiem, zarówno w glebie, jak i w transporcie wewnątrzkomórkowym. Jest on odpowiedzialny za wzrost liści i za transformację energii pozyskanej w procesie fotosyntezy w aminokwasy, a także za wchłanianie innych składników odżywczych.
Azot jest związkiem naczelnym, który musi być dostępny roślinie we wszystkich fazach jej cyklu życiowego! W wypadku jego braku w glebie roślina natychmiast zacznie go transportować z dolnych do górnych liści, które służą aktywnej fotosyntezie.
Fosfor (P) jest używany przez roślinę głównie do rozwijania systemu korzeniowego – stymuluje on jego wzrost i ekspansję glebową. Ale fosfor jest także niezbędny do podziału komórek, wzmacniania łodyg i uruchamiania fazy kwitnienia.
Fosfor jest ponadto obecny przy produkcji nasion w postaci kwasu fitynowego, który staje się częścią skorupki. Jest on także kluczowy do produkcji cukrów przez roślinę.
Należy przy tym pamiętać, że wchłanianie azotu i fosforu jest współzależne, co oznacza iż nadmiar lub niedobór jednego z tych składników natychmiast wywołuje problem z przyswajaniem drugiego.
Potas (K) jest najmniej zrozumianym składnikiem ze wszystkich trzech wymienionych. Jego funkcja jest skomplikowana i często zależna od czynników środowiskowych. Wiemy jednak, iż potas stymuluje wzrost łodyg, wzmacnia odporność na pasożyty, a także wysokie i niskie temperatury.
Potas jest kluczowy dla syntezy proteinowej i metabolizowania węglowodanów. Jego nadmiar wywołuje jednak efekty odwrotne, a do tego znacznie osłabia wchłanianie niektórych z kluczowych kationów, szczególnie wapnia i magnezu, co skutkuje osłabieniem kondycji rośliny.
Ile NPK potrzebują konopie?
Na to pytanie nie ma niestety jasnej odpowiedzi, jako że potrzeby konopi zależą od wielu czynników takich jak: pojemność wymiany kationów (CEC), rozmiar donicy czy też rozmiar korzenia w glebie, temperatury, na które wystawiana jest roślina, napowietrzenie gleby, stosunek węgla do azotu (C:N), indeks słoneczny (outdoor) lub intensywność lamp (indoor), a także profil genetyczny danej odmiany.
Dobranie odpowiedniego NPK zależy także od celów danego growera. Zupełnie inne nawożenie stosuje się przy uprawie, której celem jest przede wszystkim wysoki plon, a inne przy uprawie, której celem jest jak najwyższa jakość kwiatostanów.
Ponadto, inne ilości tych trzech składników odżywczych stosowane są w uprawie hydroponicznej, a inne w uprawie glebowej – obydwa typy mają swoje optymalne wartości i ograniczenia. Dodatkowo, z zupełnie innym podejściem do NPK mamy do czynienia w uprawie organicznej, a innym w uprawie opartej na nawozach sztucznych.
To wszystko sprawia, że wskazać na idealny poziom NPK można dopiero wtedy, gdy plantator zdecydował się pójść konkretną ścieżką i ma jasno ustalony cel!
Conradino Beb
magivanga.com 